Ebeveynlerin boşanması, çocuk için şüphesiz en travmatik olaylardan biridir. Temel

olarak bu durum çocuk için belirsizlik ve değişim demektir. Bu belirsizlikler ve değişimler,

psikolojik açıdan bakıldığında, boşanmamış ebeveyn çocuklarına göre boşamış ailelerin

çocuklarının daha fazla risk altında olmalarına nedendir. Bu süreci yaşayan çocukta genel

olarak korku, suçluluk duygusu, öfke, üzüntü, uyku bozukluğu, kaygı gibi belirtiler sıklıkla

görülür.

Yapılan araştırmalara göre, ebeveynlerin boşanmasında, 3-6 yaş dönemindeki

çocukların, diğer yaş gruplarına kıyasla anne babanın boşanmasından daha çok etkilendiği

gözlemlenmiştir. Bunun sebebi, bu dönemde çocukların ‘ben merkezci’ olmalarından dolayı,

ebeveynlerin boşanmalarından kendilerini sorumlu tutmalarıdır.

Anne-babanın boşanmasına verilen tepkiler kimi çocuklarda kaygı, kimi çocuklarda

sinirlilik durumu, kimisinde ise içe kapanma olarak gözlemlenir. Verilen bu tepkilerin

sebeplerini; kendinin ne olacağını düşünmesi, içinde bulunduğu duygu durumunu davranışla

ifade etmesi, boşanma sürecinden kendini uzak tutmaya, yaşanan gerginliklerden kendini

korumaya çalışması olarak yorumlayabiliriz. Uyku düzeninde bozulma, öfke nöbetleri, aşırı

korku ve kaygı gibi durumlar gözlemlendiğinde ebebeynlerin uzmana başvurmaları

gerekmektedir. Küçük yaşta yaşanılan travmatik olayların, çocuğun ileriki hayatını etkilemesi

nedeniyle, uzman gözetimi altında bu sürecin yaşanması, çocuğun minimum düzeyde

etkilenmesine yardımcı olacaktır.

Özellikle tek taraflı istenen boşanma durumunda, ebeveynlerin arasındaki tutarsız ilişki,

çocuğun arada kalması, yeni duruma adapte olamaması çocuğu fazlaca etkiler. Yapılan en

büyük yanlışlardan biri de çocuğun önünde eski eşlerin ve onların ailelerinin diğerlerini

kötülemesidir.

Bu süreçte önemli olan nokta, çocuğa değişen hayatı ile ilgili net bilgiler vermektir.

Örneğin, nerede kiminle kalacağına, okulunun değişip değişmeyeceğine, annesini veya

babasını hangi sıklıkta görebileceğine ilişkin verilen bilgiler çocuğun kafasında sürece dair

fikir sahibi olmasına ve bu süreçten daha az etkilenip, daha az kaygılanmasına yarayacaktır.

Unutulmamalıdır ki; anne ve babanın boşanmasında, çocuğun en az şekilde etkilenmesi yine

anne ve babanın elindedir. Söylenen her sözün, yapılan her davranışın, çocuğun hayatını

etkileyecek nitelikte olduğu unutulmamalıdır.

Boşanma Nedenlerinizi Açıklarken Uygun İfadeler

• “Artık birbirimizi eskisi gibi sevmiyoruz.” 
• “Aramızdaki farklılıkları ve sournları çözemedik ve birlikte mutlu olamıyoruz.” 
• “Her şey bir süre farklı olacak ve buna alışmamız zaman alacak. Kafanız karıştığında bize soru sormaktan çekinmeyin ve kendinizi nasıl hissettiğinizi anlatın. İkimiz de sizi çok seviyoruz ve düşünceleriniz, duygularınız bizim için çok önemli.” 
• ”Annenle evlendiğimizde birbirimizi seviyorduk ve hayatımızın sonuna dek birlikte yaşamak isteyeceğimizi düşünüyorduk. Ancak yıllar geçtikçe duygularımız, ihtiyaçlarımız, zevklerimiz değişmeye başladı ve birbirimizden uzaklaştık. Anlaşamıyoruz. Birlikte yaşamak giderek zor bir hal aldı ve her ikimiz de çok mutsuzuz. Artık evliliğimizin yürüyemeyeceğinin farkına vardık ve boşanmaya karar verdik. Çocuk sahibi olmak evliliğimizin en güzel yanıydı, hepinizi çok seviyoruz.”
• “Babanızla uzun süredir sorunlarımızı çözmeye çalışıyoruz. Artık bunu yapamayacağımızı gördük ve ayrılmaya karar verdik. Oldukça zor bir karardı ve ikimiz de çok üzgünüz. Sizi incittiğimiz için de üzgünüz. Yanınızda olmaya ve her türlü ihtiyacınızı karşılamaya devam edeceğiz, ancak bu, iki ayrı evden olacak. İkimiz de sizi seviyoruz ve boşanmanın üstesinden gelmeniz için elimizden gelenin en iyisini yapacağız.”

  Ebeveynlerin boşanması, çocuk için şüphesiz en travmatik olaylardan biridir. Temel

  olarak bu durum çocuk için belirsizlik ve değişim demektir. Bu belirsizlikler ve değişimler,

  psikolojik açıdan bakıldığında, boşanmamış ebeveyn çocuklarına göre boşamış ailelerin

  çocuklarının daha fazla risk altında olmalarına nedendir. Bu süreci yaşayan çocukta genel

  olarak korku, suçluluk duygusu, öfke, üzüntü, uyku bozukluğu, kaygı gibi belirtiler sıklıkla

  görülür.

  Yapılan araştırmalara göre, ebeveynlerin boşanmasında, 3-6 yaş dönemindeki

  çocukların, diğer yaş gruplarına kıyasla anne babanın boşanmasından daha çok etkilendiği

  gözlemlenmiştir. Bunun sebebi, bu dönemde çocukların ‘ben merkezci’ olmalarından dolayı,

  ebeveynlerin boşanmalarından kendilerini sorumlu tutmalarıdır.

  Anne-babanın boşanmasına verilen tepkiler kimi çocuklarda kaygı, kimi çocuklarda

  sinirlilik durumu, kimisinde ise içe kapanma olarak gözlemlenir. Verilen bu tepkilerin

  sebeplerini; kendinin ne olacağını düşünmesi, içinde bulunduğu duygu durumunu davranışla

  ifade etmesi, boşanma sürecinden kendini uzak tutmaya, yaşanan gerginliklerden kendini

  korumaya çalışması olarak yorumlayabiliriz. Uyku düzeninde bozulma, öfke nöbetleri, aşırı

  korku ve kaygı gibi durumlar gözlemlendiğinde ebebeynlerin uzmana başvurmaları

  gerekmektedir. Küçük yaşta yaşanılan travmatik olayların, çocuğun ileriki hayatını etkilemesi

  nedeniyle, uzman gözetimi altında bu sürecin yaşanması, çocuğun minimum düzeyde

  etkilenmesine yardımcı olacaktır.

  Özellikle tek taraflı istenen boşanma durumunda, ebeveynlerin arasındaki tutarsız ilişki,

  çocuğun arada kalması, yeni duruma adapte olamaması çocuğu fazlaca etkiler. Yapılan en

  büyük yanlışlardan biri de çocuğun önünde eski eşlerin ve onların ailelerinin diğerlerini

  kötülemesidir.

  Bu süreçte önemli olan nokta, çocuğa değişen hayatı ile ilgili net bilgiler vermektir.

  Örneğin, nerede kiminle kalacağına, okulunun değişip değişmeyeceğine, annesini veya

  babasını hangi sıklıkta görebileceğine ilişkin verilen bilgiler çocuğun kafasında sürece dair

  fikir sahibi olmasına ve bu süreçten daha az etkilenip, daha az kaygılanmasına yarayacaktır.

  Unutulmamalıdır ki; anne ve babanın boşanmasında, çocuğun en az şekilde etkilenmesi yine

  anne ve babanın elindedir. Söylenen her sözün, yapılan her davranışın, çocuğun hayatını

  etkileyecek nitelikte olduğu unutulmamalıdır.

  Boşanma Nedenlerinizi Açıklarken Uygun İfadeler

• “Artık birbirimizi eskisi gibi sevmiyoruz.” 
• “Aramızdaki farklılıkları ve sournları çözemedik ve birlikte mutlu olamıyoruz.” 
• “Her şey bir süre farklı olacak ve buna alışmamız zaman alacak. Kafanız karıştığında bize soru sormaktan çekinmeyin ve kendinizi nasıl hissettiğinizi anlatın. İkimiz de sizi çok seviyoruz ve düşünceleriniz, duygularınız bizim için çok önemli.” 
• ”Annenle evlendiğimizde birbirimizi seviyorduk ve hayatımızın sonuna dek birlikte yaşamak isteyeceğimizi düşünüyorduk. Ancak yıllar geçtikçe duygularımız, ihtiyaçlarımız, zevklerimiz değişmeye başladı ve birbirimizden uzaklaştık. Anlaşamıyoruz. Birlikte yaşamak giderek zor bir hal aldı ve her ikimiz de çok mutsuzuz. Artık evliliğimizin yürüyemeyeceğinin farkına vardık ve boşanmaya karar verdik. Çocuk sahibi olmak evliliğimizin en güzel yanıydı, hepinizi çok seviyoruz.”
• “Babanızla uzun süredir sorunlarımızı çözmeye çalışıyoruz. Artık bunu yapamayacağımızı gördük ve ayrılmaya karar verdik. Oldukça zor bir karardı ve ikimiz de çok üzgünüz. Sizi incittiğimiz için de üzgünüz. Yanınızda olmaya ve her türlü ihtiyacınızı karşılamaya devam edeceğiz, ancak bu, iki ayrı evden olacak. İkimiz de sizi seviyoruz ve boşanmanın üstesinden gelmeniz için elimizden gelenin en iyisini yapacağız.”